Ama chun, “Hril ta la,” a ta. Chun, nuhmei chun, “Annawleh, ieng leia Pathien mihai dodâla hienga thaw i tum am a ni a? Hieng thua inthawk hin lal chu thiemnaw chang angin ân lang a nih, lal chun a mi tlân hmang chu a ṭhuoikîr nâwk si naw lei hin.
In bawsietnahai chu sûm sâmup sukboin ka sukbo ta a, in suolhai chu sûm sukbo angin ka sukbo ta bawk a; ka kuomah hung kîr nâwk ro, kân tlan ta si cheu a.
Dân thilthawa um taphawthai chu ṭawngse hnuoiah an um si a, “Dân Lekhabua thu ziek po po anga thaw dinga um zing naw taphawt chu ṭawngsephurin an um hlak,” ti ziek a ni si a.