37 Chun, ngai ta, chu khuoa nuhmei suol pakhat um chun, Pharisai inah thlaithlêng awtin a ṭhung ti a hriet phingleh alabastar bûrin hriek rim inhnik a hung chawi a.
Chuonghai pahni atu lem chun am an pa dit zâwng an thaw a?” a ta. Anni chun, “A hmasa lem chun,” an ta. Isûn an kuomah, “Titakzetin ka hril cheu hi, siedâwltuhai le nawchizawrhai chun, Pathien ramah an lût khal ding cheu a ni hi.
Siedâwltu ruok chu hlatakah a ngîr a, vân tieng khawm a dâk ngam naw a, ‘Pathien, kei mi suol hi mi lunginsiet rawh,’ tiin a âwm ân chum ân chum ta lem a.
Chun, Pharisaihai, an Dân inchûktirtuhai le chun a închûktirhai chungah an chier a, “Ieng dinga siedâwltuhai le mi suolhai lai in fâk a in dâwn am a na?” an ti a.
Pathienin mi suol thu a ngai ngai nawh ti ei hriet; nisienlakhawm, tukhawmin Pathien a ngaisak a, a dit zâwng a thaw chun, Pathienin ama chu a thu a ngai hlak.
Hieng hi hre hai sienla, “Dân hi mi feltak ta dinga siem a ni naw a, dân pawisa nawhai le dân bawsiehai ta ding dâm, mi inthieng nawhai le Pathien inzâ nawhai ta ding dâm, pahai thattuhai le nuhai thattuhai ta ding dâmin,