39 Ka kuthai, ka kephahai hi en ro; hi keima ngei kha ka ni hi! Mi them unla en ro; in mi hmu ang hin chu thlarau chun taksa le ru a nei ve nawh,” a ta.
Chuongchun, anni chu an bawkkhup a, “Aw Pathien, tisa po pohai thlarau Pathien, mi pakhat suol leiin mipui po po chungah i lunginsen ding am a nih?” an ti a.
Chuongchun, inchûktir danghai chun a kuomah, “Lalpa chu kan hmu tah,” an ta. Nisienlakhawm, ama chun an kuomah, “A kuta thîr kilna serhai kha ka hmu a, thîr kilna serhaia chun ka kut pârhai ka khîk lûta, a nâka ka pur meu naw chun, ring naw ning,” a ta.
Chu tirkohai kuoma chun rinum chu a tuor hnungin inhriettirna tamtakin hringin ân entir a, ni sâwmli zet an kuomah ân lâr a, Pathien ram thu a hril hlak.
Chun, inremna Pathien ngei chun, in pumin sukthieng raw se cheu; chun, in thlarau le, in lungril le in taksa chu ei Lalpa Isu Krista a hung pha chun, sawisêlboa a puma humhimin um raw se.
Chu naw khawm chu a mi thunun dingin ei taksa pahai ei nei kha, chuonghai chu ei inza si a; chu nêka nasa chun, ei hringna dingin, thlarauhai Pa thu thuin ei um naw ding am a nih?
Hringna Thu a tîra inthawka um kha, kan nâhaiin kan ihriet kha, kan mithaiin kan ihmu kha, kan en zinga kan kuthaia kan them kha, chu chu chanchin chu;