chun, “Puhai, lunginsiettakin in siehlaw ina hin lût phawt unla, riek unla, in kehai sâwp ro khai: chun, inhmatakin tho in ta, fe nâwk de ti niu,” a ti a. Anni chun, “Ni lo e, khawlaiah riek lem kan tih,” an ti a.
Josef chun a uhai chu a lo hmu a, anni chu a lo hriet tâwl hle a; nisienlakhawm, mi dang anga hriet naw tehlêm thawin inrawmtakin anni a biek a, “Khawlaia inthawka hung am in ni a?” a ti a. Anni chun, “Bu inchaw dinga Kanaan rama inthawka hung kan nih,” an ti a.
Chun, an lawng kar chu an lung a zîng hlein a hmu a, thliin a ni naw tieng panga a mût leiin. Vârṭien ding lai vêlin dil chunga kea lâwnin anni tieng a hung pan a, anni chu fe khêl a tum a.
Chun, ṭawngbauin an chel a, “Kan kuomah um ta la; khuo ân hnu ding an ta hi, nisa khawm a tla ding a ni ta hi,” an ta. Chuongchun, an kuoma um dingin a lût ta a.