Nisienlakhawm, Lalpain ama chu vuok thiduk a nuom hrim a nih; a sukna ta ngei a; a hringna chu suol ta dinga thilinhlâna a hmang pha chun, a chithla chu hmu tâng a ta, a dam sûng nihai chu suksei a ta, Lalpa dit zâwng chu a kuta hlawtlingin um a tih.
Nangni a fe inlawn po pohai, in ta dingin iengkhawm a ni naw maw? Ngai unla, ka kuoma thaw anga, ka lungngaina ang hrim hi lungngaina a um am en ta u, Lalpain a lunginsenna ṭium nia a mi sukrinumna ang hi.
“Tuhin ka lungril a lunginzîng, ieng am hril ka ta aw? ‘Pa, hi huna inthawk hin mi sanhim rawh,’ ka ti ding am a nih? Ti lo e, hi ding lei taka hi, hi huna hi hung ka nih,
Ama chun hnuoi taksa a put lai nihaia khan thinaa inthawka ama sandam theitu kuoma khan nasataka khêkin, mitthli tla pumin ṭawngṭainahai le hninahai ân hlân a, inzâ taka ân pekna leiin ngaithlâkin a um a,