Ni sari a la bâk a, chu hnunga chun hnuoi chunga hin ni sâwmli le zân sâwmli sûng ruo insûrtir ka ta; ka thilhring siem tinrêng hi hnuoi chunga inthawkin sukbohmang ka tih,” a ta.
Mihriem chun a hun chu a hrietthiem naw a; ngahai chu lên ṭiuma mana an um ang le, vatehai chu chânga an âwk angin chuong ang bawk chun, an chunga a hung tlung thut pha chun mihriem nauhai khawm chu hun ṭha nawa chun âwkin an um hlak a nih.
Chun, anni chun a kuomah, “Lalpa, khâwlai am ie?” an ti a, an dawn a. Ama chun an kuomah, “Saruong umna taphawtah mulukawlhai khawm um khâwm an tih,” a ta.
“Amiruokchu, fîmkhur ro, chuong naw chun, fâk khawp taluo leh, zu inrui leh, dam sûng khawsak ngaituo leh in lungril sip taluo hlau a ta, chu ni chun châng âwk angin kârlovin in chungah hung tlung phut a tih.
Chuongchun, chuong thil hung tlung dinghai po po chu pumpel tlâk le Mihriem Naupa hmaa ngîr tlâka ruot in ni theina dingin, ieng lai khawmin ṭawngṭai pumin ngaiven ro,” a ta.