“Chun, ama chun a kuomah, ‘Suok suol, i ṭawngbau suok ngeiin kân thiem naw che. Mi vîntak ka na, ka sie naw khawm ka lâk a, ka tu naw khawm ka sîk hlak ti i hriet maw?
Ṭia um nâwk dingin suok nina thlarau in chang a ni si naw a; nau nina thlarau in chang lem a nih; chu thlarau zâra chun, “Abba! (Pa)” tiin ei khêk hlak hi.
Hmangainaa chun ṭitna hrim a um nawh; hmangaina famkimin ṭitna a hnawt suok lem hlak a nih, ṭitnaa chun hremna a um si a; a ṭitu chu hmangainaah a la famkim naw a nih.
mi po po chunga rorêl ding le, Pathien ngaisak nawhai po po Pathien ngaisak nâwna sin Pathien ngaisaknaw puma an thâwna po po kawnga le, Pathien ngaisaknaw misuolhaiin a chungthu khautaka an hril po po kawnga, thiemnaw inchangtir dingin,” tiin.
Chun, Samuel chun, mipuihai kuoma chun, “Ṭi naw ro, hi thil ṭha nawtak hi thaw chu in thaw ngei a, amiruokchu, Lalpa in zui chun ama chu pêtsan chuong naw unla, in lungril po poin Lalpa rawng chu bâwl lem ro;