Chun, kei chun, “A, Lalpa Pathien! ngai ta, kei chu ka lungril khawm sukpawrche a la ni naw a, ka tleirâwla inthawk tah tu chen hin amaa thi amanih, ramsahaiin an kei nâwi amanih ka fâk ngai naw a, ka baua hin sa tirdakum hrim hrim a lût ngai nawh,” ka ti a.
Chun, mânia thi amanih, sa se amanih fa taphawt chu, chu rama mi hrim amanih, ram dang mi amani khawm ni sienla, a puonhai sâwp a ta, ân sil ding a nih; chun, zântieng chenin inthiengnaw nîng a ta, chu hnunga chun inthieng hung nîng a tih.
“Mania thi chu iengkhawm in fâk ding a ni naw a, in umpui ram dang mihai fâk dingin pe thei in tih; hnam dang mihai kuomah a zawrin zawr thei bawk in tih; nangni chu Lalpa in Pathien ta dinga hnam inthieng in ni si a. Kêlte chu a pui nênetuiin in suong ding a ni nawh.