an ziek anga, “Tlângah fe unla, oliv kauhai, oliv hlêm kauhai le inhmui kauhai, intûm kauhai dâm, thing lien taktak kauhai chu sâwlbûk bâwlna dingin va la ro,” tiin an khuo po poa le, Jerusalem khuoa chun an hrildar ding thu le, puong vêl ding a ni thu dâm chu an tiem a.
Hi ni hi in ta dingin hrietzingna nîng a ta, Lalpa kuomah ruoiṭhena nei hlak in tih: in thlahai chenin, kumkhuoin dân angin hi ruoiṭhena hi nei zing in tih.
Thubuoia chun rorêltuin an ngîr ding a na; keia rorêl dân dungzui peiin ro an rêl ding a nih; ka ruoiṭhe hunbi neihaia chun ka thuruothai, ka dânhai chu an zâwm ding a nih; chun, ka châwlni khawm chu an inser bawk ding a nih.
Chu ni chun thu puong in ta; inkhâwmpui inthieng nei in ta; sin hrim in thaw ding a ni naw a; hi hi in chêngna taphawtah in thlahai chena dingin kumkhaw dân nîng a tih.
Tlânghaia chanchin ṭha intluna, inremna thu tlânginsampuituhai ke chu en ta! Aw Juda, i ruoiṭhenahai chu inser la, i thutiemhai chu sukpuitling rawh; mi rilo chun a pal thleng nâwk ta âwm si naw che a, sukbohmang dêr a ni ta a nih.