31 nisienlakhawm, keiin Pa ka hmangai le, Pain thu a mi pêk ang peiin thil ka thaw ti khawvêlin an hrietna ding a ni hi. Tho ro, hitaka hi suok ei tiu.
Chun, tlâwmtên hma tieng a va fe dep a, a bawkkhup a, “Aw Pa, a thei chun, hi no hin mi khêl hrâm raw se; nisienlakhawm, keima thu ni lovin, nangma thu thu ni lem raw se,” tiin a ṭawngṭai a.
Tûkhawmin mi lâkpêk naw ni hai, keima thu thuin ka pêk lem ding a nih; pe thei ka nih, la nâwk thei khawm ka nih. Hi thupêk hi ka Pa kuoma inthawka ka hmu a nih,” a ta.
“Tuhin ka lungril a lunginzîng, ieng am hril ka ta aw? ‘Pa, hi huna inthawk hin mi sanhim rawh,’ ka ti ding am a nih? Ti lo e, hi ding lei taka hi, hi huna hi hung ka nih,
Chun, Fekân Ruoiṭhe hmain Isûn hi khawvêl hi suok sana, Pa kuoma a fe hun a tlung tah ti a hriet a. Amaa mi khawvêla um a hmangai hlakhai chu, a tâwp chen khawmin a hmangai zing a.