Chun, an lungril ngar zie chu pawitipêk bêk bêkin, lungsen puma anni a en vêl hnungin, chu mipa kuoma chun, “I kut phar rawh,” a ta. Chun, a hang phar dawk a, a kut chu a dam ta a.
Chun, ama chun an kuomah, “Ruolthar ringna nei nawhai, ieng chen am in kuomah um ka ta? Ieng chen am ngai thei ka ti cheu a? Ama chu ka kuomah hung ṭhuoi ro,” tiin a dawn a.
“Tuhin ka lungril a lunginzîng, ieng am hril ka ta aw? ‘Pa, hi huna inthawk hin mi sanhim rawh,’ ka ti ding am a nih? Ti lo e, hi ding lei taka hi, hi huna hi hung ka nih,
Isûn chuong anga a hril zo chun, a lungrilin a lunginzîng a, “Titakzetin, titakzetin ka hril cheu hi, nangni laia mi pakhatin mîn mantir a tih,” a ta, ân hriettir ta a.