Ngai ta, a sûnga chun thlarau inumtir ka ta, thuthang hrieng a ta, ama ramah fe nâwk a tih; chuongchun, ama ram ngeia chun kâwlhnâma sukthlûkin inumtir ka tih, a tih,’ tiin,” a ta.
ngai ta, thlalêr tienga inthawkin thli nasatak el a hung a, in kil lia chun a mût a, tlangvâlhai chu a tlûk khum a, an thi vawng ta a; a hril ding chein kei chau hi ka hung suok a nih,” a ta.
Chu phingleh, Aw Lalpa, i kâwkna leiin, I hnâra inthuok suok chun a mût rak leiin, Tui luongnahai chu a hung inlang a; Leilung innghatna chu suklangin a um ta a.
rimsihai chu feltakin ro rêlpêk lem a ta, hnuoia mi thuhnuoirawlhai ta ding chun thlierbîk nei lovin kâwkpêk bawk a tih; a bau hembâwk chun hnuoi hi vuong a ta, a hmûra thuok chun mi rilohai chu that a tih.
Topheth pakhat chu inhma daia lo buotsai tah a ni si a, anih, lal ta ding chun siem zosa hieu a nih; inthûktak le lientakin a siem a, a thil sêkkhâwl chu mei le thing tamtak a nih; Lalpa thuok, kât vadung luong ang chun a sukkâng dur dur a.
“Mi po po hlohna ang an na, an ropuina po po khawm phûl pâr ang a nih: Lalpa thuok chun a mût leiin hlohna chu a vuoi a, a pâr chu a ṭuoi hlak; mihai chu hlohna ang an ni ngei el.
Lâk hmang a ni pha chun Dân Bawsepa chu hung inlang nghâl tâng a tih. Lalpa Isun ama chu a baua thuokin sukhlum a ta, a hunga inlârnain sukbohmang a tih.