chun, hi in hi insâng hle sienkhawm, a fe khêl taphawthai chun maktiin lân hui an ta, ‘Iengdinga Lalpain hi ram le hi in hi hieng ang lâwma a thaw am a na?’ la tîng an tih.
Hi khawpui hi maktia le thuokdawngumah siem ka ta; mi tin a fe khêltuhai taphawt chun mak tîng an ta, an thuok dawng a tih, chu chu hmun po po a se ta lei chun.
Mi fe inlawnhai po po chun an kuthai an ben khum che a, Jerusalem naunu chunga hin an sisi a, an luhai an thin a, “Hi hi a ni maw mihaiin, Mawina famkimna, Leihnuoi po poa khawpui an ti chu?,” tiin.
Lalpa Pathien chun hieng hin a ti si a; Israel ram chunga hin i lungrila hmusitna po po leh i lo lâwm ta a, i kehai i lo tet a, i kuthai i lo ben tâk leiin;
Omri thuruothai chu vawng zing a ni si a, Ahab sûngkuo thilthaw po pohai leh; an remruothaia chun in fe a nih; chuleiin, hmun râusanah ka siem ta ding che a nih, a sûnga chênghai hi nuizatbûr dingin; chun, ka mihai hmingsietna chu phur in tih.”
Hi hi khawpui hlim, fîmkhur lotaka khawsa a, a lungrila, “Kei ka nih, kei naw chu tu dang khawm an um nawh,” titu chu: iengtiziea râusana umin ran ruol riekna hmun a hung ni el am a ni ta leh aw! tukhawm a fe khêl taphawt chun inhlîp an ta, an kut thinkhum an tih.
“Aw vân le nangni mi inthienghai, tirkohai dâm, zâwlneihai dâm, lâwm ro, ama chun in chunga ro a rêlna chun Pathienin a chungah ro a rêl ve ta hi,” tiin.