A hnûk dawk a, a taksaa inthawk chun a hung suok a; Anih, a hmawrzum tlê chu a mîtkhaa inthawkin a hung suok a, Ṭitumhai chu ama chunga chun a um a nih.
Ṭitna hrim hrim um nawnaa chun ṭi êm êmin an um a. Pathienin thaw tuma eptu che ruhai chu a sukdar ta si a; Pathienin anni chu a pei thlâk leiin i sukmuolpho ta a.
A luong tlang po leh la pei a ti cheu a; tûk tin tûk tinin, a sûn a zânin, a luong tlang âwm si a; thu incha umze hriet chu thil râpthlâk ruok nîng a tih,” tiin.
Iengtizie am an ta le? An beidawng zo a, an hnungtawl ta a; an mi hrâthai chu hnein an um a, an tlân dar a, hnungtieng an ngha ta nawh; ṭium chu sîr tinah a um a nih, Lalpa chun a tih.
An puon inhai le an ran ruolhai chu lâng an ta; an ta dingin an puonhai, an bûr le bêlhai po po le an sanghâwngseihai po po ṭhuoi hmang an tih; chun, an kuoma chun, ‘Kil tina ṭitna ruok a nih,’ tiin mi khêk an tih.
Chun, nangni laia mi la umsunhai chu, an hmêlmahai ramah an lungrilah thlabârna inumtir ka ta; hnaṭâwng inlêng riin anni hnawt a ta, kâwlhnâma inthawka tlânsie angin tlânsieng an ta, tu ihnawt dêr lovin tlûng an tih.
Chuongchun, Lalpa ṭina châng hrein, mihriemhai chu kan thlêm hlak a, Pathien kuoma ruok chun inlangtirin kan um a; nangni sie le ṭha hrietnaa khawm inlangtira kan um ka beisei.