Hreipui hin thil chêkna dinga a hmangtu chu a uongkhum ding am a nih? Thingâtna hin a âttu chu a hnuoisie ding am a nih? Hembâwkin ân lettuhai chu ân let vêl lem ang amanih, hmawlin thing ni si lo ân let lem ang el hi a nih!
Anih, i chungthu leiin fârhai chu an hlim a, Lebanon tlânga sidar thinghai leh; ‘Suktlâwma i um chin chu phûr thlutu ding hrim hrim kan kuomah an hung ta ngai nawh.’ tiin.
Chuongchun, sukthlûkin um i ta, hnuoi hnuoia inthawkin thu hril i ta; i ṭawng chu pilvut lai chun damtein inri suok a tih: i râwl chu khawhri aisânthiem râwl ri ang chauin hnuoi hnuoia inthawk chun hung suok a tih; i ṭawng chu pilvut laia inthawk chun hung suok sal sal a tih.
I siehlawhai hmangin Lalpa chu i sukhmingsiet a, Ka tawlailîr tamtakhai leh tlâng ram, Lebanon ram rilahai hin ka hung tlung ta a;sidar thing insângtakhai le a far thing ṭha mihai hi phûr ka ta; a hmun inzotak, a hnuoi ṭhatna hmun rampuia chun lût ka tih.
A sûnga mi inhlawfahai khawm chu, ran ina bâwngtêhai ang an nih; anni khawm chu an hnungkîr a, an tlânhmang hmunkhat a; an ngir hrim hrim nawh; an lunginzingna ni, anni hremna hun chu an chungah a hung tlung si a.
Chun, mi lienhai ma chun an kuomah, “Hlain um el raw hai se,” an ti a. Chuongchun, an ṭhuoituhai hril angin pungkhâwmhai po po thing inkhâwmtua le tui chawituah an hung um ta a.