Chun, Elija chun an kuomah, “Baal zâwlneihai hi man unla, pakhat khawm insuo naw ro,” a ta. Chun, an man a, Elija chun Kison vadunga chun a ṭhuoi thlâk a, chutaka chun a that tâwl a.
Manasse chun Juda le Jerusalema umhai chu ân suksuoltir a; chuongchun, Israelhai hmaa Lalpain a sukbohmang hnamhai nêk hman khan thil suol an thaw nasa lem a.
Thiempuhai khawm chun, “Lalpa kha khaw lai am a um a?” khawm an ti naw a; dân hmangtuhai hlak chun an mi hriet bawk nawh: rorêltuhai khawm chun ka chungah an bawsiet a, zâwlneihai khawm chun Baal hmangin thu an hril a, thil a hlâwkna um dêr lohai chu an hnawt ta lem a.
Ngai ta u, mang indik lohai hrila, anni kuoma khawm hrila, an khêlhrilhai le, an uongna teplohaia ka mihai insuksuoltirtu zâwlneihai chu ka kal a nih, Lalpa chun a tih; anni chu ka tir naw a, thu khawm ka pêk naw a; hi hnam hi suksâwt chuong dêr bawk naw ni hai, Lalpa chun a tih.”
“Lekhabu zuol la la, chutaka chun Israel ram chungthu le, Juda ram chungthu le, hnam po pohai chungthu, Josia hun laia inthawka i kuoma thu ka hril nia inthawka vawisûn ni chena mi hi, thu ka hrilhai po po chu ziek rawh.
Hieng po po hi Jakob bawsietna le Israel sûngkuo suolnahai lei a nih. Jakobhai bawsietna chu ieng am a na? Samaria ni lo am a nih? Juda bâwlhmunhai chu ieng am a na? Jerusalem ni lo am a nih?