Aw Lalpa bân, har la, har la, hrâtna thar inbel rawh; tienlaia, tienlai suonhai um laia i har ang khan har rawh. Nang hi Rahab sât nawitu, dragon suntu kha i ni an nâwm a nih?
Chun, mi hrim hrim an um nawh ti a hriet a, hnipêktu hrim hrim an um nawh ti a hriet a, hnipêktu hrim hrim an um naw chu mak a ti a; chuleiin, ama bân ngei chun sandamna ân siempêk a, ama felna ngei chun ama le ama ân chelngîr ta a.
Lalpa chu a changtieng le a bân hrâttak sâlin ṭawng ân khâm ta a, “I bu chu nangma dotuhai bu dingin pe nâwk ta dêr naw ningah a, ram dang mihaiin i them suok uoin chu dâwn nâwk ta naw ni hai:
Chu lai chun Isûn a biek a, “Aw Pa, hnuoi le vân Lalpa, nangin mi var le mi bengvârhai kuomah hieng thu hi i ip a, nautehai kuomah i puong lei hin kân pâk che.
Chun, sâwm le pahnihai chu a kuomah a tumin a ṭhuoi a, an kuomah, “ngai ta u, Jerusalemah ei hang fe ding a ni hi; zâwlneihai thu ziek po po kha Mihriem Naupa chunga hin tlung a tih.