Chun, “Kei hi kumkhuoin lalnuah um ka tih,” i ti a; chuongchun, chuong thilhai chu i lungrilin i ngaituo naw a, a tâwpna ding hlak chu i hriet zing bawk naw a.
Anih, in nain in hriet ngai naw a; anih, in lungrilin in hriet ngai bawk nawh; anih, inhma hrim hrim khan in na chu hawngin a um ngai nawh; vervêktak takin in thaw hlak ti le, sula inthawk hrimin bawsetuhai an ti hlak cheu ka hriet si a.
Lalpa chun hieng ang hin a tih, “In nu mâkna lekha, ka mâkna chu, khaw lai am a um a? Annawleh, ka leibatnahai a tu tak kuom âm ka zawr cheu a? Ngai ta u, in khawhlonahai leiin a nih zawra in um chu, in bawsietnahai leiin a nih in nu khawm kha mâka a um chu.
suklanga um taphawt chu var a ni si a. Chuleiin, “Nang a in! meng la, Mithi laia inthawkin tho rawh. Chuongchun, Krista chun, Hung ên var a ti che,” a ti kha.