17 Ama chun an ta dingin ai a sânpêk a, a kutin hruia inkhiin ram chu a sempêk tâwl a; kumkhuoin nei an ta, suon um sûng po po chun chutaka chun um an tih.
Hnam tin chu tui tamtak inri hum hum angin inri hum hum an tih; nisienlakhawm, ama chun kâwk a ta, hlatakah tlân hmang an ta, tlânga busi thli ilên ang le pilvut thlipui imût vir mup mup angin hnawtin um an tih.
Zântieng chun ngai ta, thil râpthlâktak a um a nih; chun, khaw var hmain an um ta nawh. Chu chu râllâka mi lâkpêktuhai chan a na, a mîn rûkpêktuhai puol chu a ni bawk a.
Asûn azânin sukrêmin um naw ni a; a meikhu chu kumkhuoin intung ngut ngut a tih; suon um sûng po po chun serâwpin um zing a ta, tukhawma kumkhuo khawma pal naw ni hai.
Tuivalawng le sakuin chu ram chu nei lem an tih; chingpirinu le vaâk chutaka chun um an ta; sietna hrui le ruokna dârmumkhai chu a chungah keimar a tih.
Hi hi i chan tâwk, keima kuoma inthawka, i chan dinga ruot chu a nih; Lalpa chun a tih; kei i mi theinghil ta a, thil dik lo chu i lo ring ta lei khan.
Chuongchun, chuong mihai chu an inthawk suok ta a, chun, ram chanchin va ziek suok dinghai chu Josua chun, “Ram chu va fang unla, hung ziek suok unla, ka kuomah hung intlun nâwk unla, hitaka Silo khuoa hin Lalpa hmaah ṭhum vâwrpêk ka ti cheu,” tiin thu a pêk a.