Salhai hnuoiahai chun kûn an ta, thata umhai hnuoiahai chun tlûng an tih, chu chau chu an chan ni tâng a tih. Chuong ang lâwma a thaw khawm chun a lunginsen chu a la bo chuong si naw a, a kut chu a lân let ta rawp a.
lal in chu mâksanin a um ding a ni si a; mi tamna khawpui chu suoksanin a um ding a na; a muol pâwng le a râlvêng bûkhai chu kumkhaw pûk dâm, ram sabengtung lâwmna dâm, ranruol tlatna hmunhai hung nîng a tih;
Chuleiin, Lalpa chun Assuria lal chungchâng thuah hieng ang hin a tih, ‘Ama chun chu hi khawpui hi hung tlung naw ni a; hitaka hin thal kâp bawk naw ni, phaw leh a kâwla hin hung bawk naw ni a, a thawna dingin hnuoi kul siem bawk naw ni, Lalpain a tih.
Chuongchun, Lalpa vântirko chu a va suok a. Assuria mihai riekhmuna chun mi nuoi khat, sing riet sâng nga a sukhlum a; chun, zîngkâra mi an hang tho chun ngai ta, mithi ruong khât ngawt a lo ni ta a.
Ramhnuoiah ka va fe leh, kâwlhnâma thihai hmu a ni a! khawpui sûng ka lût leh, ṭâmnaa na tuorhai hmu a ni a! zâwlneihai le thiempuhai chu ram sûnga chun an invâk vêl a, hrietna nei si lovin,” tiin.
“Lalpa chun hieng hin a tih: Khawpui sûnga umhai chu kâwlhnâm le ṭâm le, hripuiin thîng an ta; Kaldaihai kuoma va fe chu hring an tih; a hringna chu insanhim a ta, hring a tih,
Iengtiziea khawpui khânga mipuia sip kha khawsâwta ṭhung el am an ta a! Hnamhai laia khânga ropui kha, iem a tia hmeithai ang a hung ni ta el chu! Rambunghai laia a lalnu ni hlak kha, chîn lem a hung ni ta el chu!
En ta, Aw Lalpa, ngai ta, hienga an kuoma i thawnahai hi! Nuhmeihai chun an rîla ra, naupanghai, kuta tâwma umhai chu, an fâk el ding maw? Lalpa hmun inthienga chun zâwlnei le thiempu chu that an ni el ding maw?
Hi hi khawpui hlim, fîmkhur lotaka khawsa a, a lungrila, “Kei ka nih, kei naw chu tu dang khawm an um nawh,” titu chu: iengtiziea râusana umin ran ruol riekna hmun a hung ni el am a ni ta leh aw! tukhawm a fe khêl taphawt chun inhlîp an ta, an kut thinkhum an tih.