Chuleiin, ṭawngsie inphurnain hnuoi a fâk zo a, a umhai chu thiemnaw inchangtirin an um tah; chuleiin, hnuoia umhai chu an kâng hlum a, mi tlâwmte chau an um tah.
Chun, chu ni chun nuhmei pasariin pasal pakhat chel an ta, “Keini bu fâng kan ta, keini silfên inbel kan tih, i hming chau mîn puttir la; kan hming sie hi mîn khumpêk rawh,” tîng an tih.
Chun, kei chun, “Lalpa, ieng chen am nîng a ta?” ka ti a. Chun, ama chun a hril a, “Khawpuihai mihriem um lova inram a na, inhai hluotu um lovin a ṭîek a, râusana a um vawng a,