Aw ka vaṭhu, lungpui kawi kârahai chun chêng a, Ṭênbaram kuokârhaia um, I hmêl mîn hmutir la, i râwl mîn hriettir rawh; I râwl chu ân nêm a, i hmêl hlak ngaino a bei si a.
Ka lo in a, ka lung ruok chu a har a, Chu! ka hmangaitak chu a hung nâwk ie, “Mi hung hawngpêk rawh, ka farnu, ka hmangai, ka vaṭhu, ka ṭha famkim; Ka lu chu daidâwin a sukhu a, Ka sam chu zân hnâwngin,” tiin.
Mi fe inlawnhai po po chun an kuthai an ben khum che a, Jerusalem naunu chunga hin an sisi a, an luhai an thin a, “Hi hi a ni maw mihaiin, Mawina famkimna, Leihnuoi po poa khawpui an ti chu?,” tiin.
Chu nia chun hieng hi hung nîng a ta, hnam po pohai ta dingin Jerusalem chu lung phurriksakah siem ka ta, chuonga amaa insukriktuhai po po nasataka sukhliem nîng an ta; chuongchun, hnuoi chunga hnam po pohai a chunga chun inhâwrkhâwm an tih,” tiin.