Pathien Lalpa thu hril ding chu ngai ka ta, A mihai le a mi inthienghai kuomah lungmuongna thu a hril ding a ni si a; Nisienlakhawm, anni chu invêtna tieng ngha nâwk ta naw raw hai se.
Theichang thinghai chun ra a hung insuo a; Grêp hruihai khawm chu a kumûm ta a, An riminhnik chu an tirsuok a, Tho la, ka hmangai, ka hmêlṭha, hung rawh,” tiin.
Ka lo in a, ka lung ruok chu a har a, Chu! ka hmangaitak chu a hung nâwk ie, “Mi hung hawngpêk rawh, ka farnu, ka hmangai, ka vaṭhu, ka ṭha famkim; Ka lu chu daidâwin a sukhu a, Ka sam chu zân hnâwngin,” tiin.
Chun, Isu chutaka inthawkin a fe pei a, sie chawina hmuna ṭhung mi pakhat, a hming Matthai, a hmu a; a kuomah, “Mi hung zui rawh,” a ta. Chuongchun, a tho a, a zui ta a.
Pathien thîknain a nih in sawnnaw ka thîk cheu chu; Krista kuoma chun nunghâk inthieng anga ka pêk theina ding cheuin, pasal pakhat ka huol pêk si cheu a.
Thlarau le mo chun, “Hung rawh,” an ti a. A hre taphawt chun, “Hung rawh,” ti raw se. Dangchâr taphawt hung raw se; a nuom taphawtin hringna tui hi a thlâwnin la raw se.