Nisienlakhawm, chuonghai khawm chu uoin leiin an thle an thle a, zu leiin an pêm an pêm a, thiempuhai le zâwlneihai chu zu leiin an thle a, uoin lem zoin an um a, zu leiin an pêm an pêm a; inlârna thuah an thle an thle hlak a, rorêlna thuah an pêm an pêm hlak.
“Ka mihai an invêt a, an mi hriet si naw a; naupang invêttak ang, hrietthiemna hrim khawm an nei naw, thil ṭha naw thaw dingin an var a, thil ṭha thaw ding ruok chun hrietna an nei nawh.”
Chun, an lungril ngar zie chu pawitipêk bêk bêkin, lungsen puma anni a en vêl hnungin, chu mipa kuoma chun, “I kut phar rawh,” a ta. Chun, a hang phar dawk a, a kut chu a dam ta a.
Nisienlakhawm, ka khêl hril leia Pathien thu indikzie ama sukropui khawp raua ân lang nâwk pei chun, ieng dinga kei khawm mi suol anga thiemnaw inchangtira la um rawp am ka na?
Chuongchun, anni laia hnam dang pathienhai chu an sie hmang vawng a, Lalpa rawng chu an bâwl ta a; chun, Israelhai lunginzîngna lei chun a lungril a lungngai ta bêk bêk el a.