Chun, a ringtu mipuihai chu lungril hmunkhat le ngaituo hmunkhatin an um a; anni laia pakhat khawmin an sum nei, “Ka ta bîk a nih,” an ti nawh; thil po po an inṭâwm lem hlak a.
Nangni, unauhai, suok ni lo dinga ko in ni si a; nisienlakhawm, suok in ni nawna chu tisa ta dinga remchângah hmang naw unla, hmangainain rawng inbâwl tuo pêk seng lem ro,
Unauhai, nangni chungthua hin Pathien kuomah lâwmthu hril rawp ding hi kan ni hrim a; chu chu a âwm hrim a nih, in ringna chu nasataka inṭhang lienin, in rênga in inhmangai tuo sengna chu a pung nâwk zuol si a.
Miin, “Pathien ka hmangai,” tiin a unau theida si sienla, ama chu khêlinhlip a nih; a unau a ihmu zing ta hman a hmangai naw chun, Pathien a ihmu ngai naw chu iengtin am hmangai thei a ta?