Chun, ama chun, “Mi hung chawi hnai pêk rawh, chuongchun, mal ka sâwm theina ding chein ka naupa sakhi sa chu lo fâng ka tih,” a ta. Chuongchun, a hung chawi hnai pêk a, a fâk ta a; uoin khawm a lâkpêk a, a dâwn bawk a.
‘Chun, ngai ta, i siehlaw Jakob chu kan hnunga sawn a um,’ ti bawk unla,” tiin thu a pêk seng a. “Lâwmman ka hmaa fe hin a lung sukdam ka ta, chu hnunga chun a hmêl hmûng ka tih; chuongchun, mi lo lâwm el a tih,” a ti a nih.
Lekhathawn phurnahai chu lal thupêkin inhmâwtakin a fe suok ta a; chun, thupêk chu Susa khawpuia inthawka siem a ni bawk a: chun, lal le Haman chu zu dâwn dingin an ṭhung a, Susa khawpui sûng ruok chu buoi namênin a buoi naw a.
Lal chun, “Esther hril ang ngeia thaw a ni theina dingin Haman chu hung inhmâwtir ro,” a ta. Chuongchun, lal le Haman chu Estherin thlaithlêng a buotsaia chun an hung ta a.
lal mithmua hin ditsak tlâk ka ni a, ka hnina hi phal ding le ka ngênna hi thaw dinga lal ṭhati zâwng a ni chun, an ta dinga thlaithlêng ka buotsai dinga hin lal le Haman hi hung ngei raw hai se; chun, chu chu lalin a hril ta angin zînga hin hril ka tih,” tiin.