Chun, mihriem chun, “Hi zet hi chu ka ru ang ru neia, ka tisa ang tisa nei ngei chu a nih; Pasala inthawka lâk suok a ni leiin, ‘Nuhmei’ ti ding nîng a tih,” a ta.
Ama chun berâm vêngtu angin a pâwl chu châwm a ta, berâmtehai chu a bânin pawm khâwm a tih, a ângsûnga siein fepui a ta, te ṭhuoi laihai chu damtêin ṭhuoi diel diel a tih,” ti rawh.
Loa thinghai chun ra hung insuong an ta, leihnuoi khawma a hlâwkna hung insuo bawk a tih; chun, an ram sûnga chun him an ta, an rîngkawl thîrtluonhai ka suktliek a, an rawng an bâwlpêkhai kuta inthawka ka sansuok pha chun Lalpa chu ka nih ti mi hre tâng an tih.
“Aw Jerusalem, Jerusalem! zâwlneihai thattu, i kuoma an hung tirhai lunga lo dêng hlumtu, ârpuiin a têhai a thla hnuoia a awp khâwm angin, i nauhai vawi iengzât am awp khâwm ka tum a! Nisienlakhawm, in nuom si nawh.
“Chunglêng vatehai hi en ta u; bu an tu naw a, an sîk bawk naw a; bu ina khawm an sêklût bawk nawh, nisienlakhawm, in Pa vâna mi chun a châwm si a. Nangni chu anni nêkin nasatakin in hlu lem a ni naw am a nih?