Chun, lal chun a lalhai le a siehlawhai po po ta dingin, ruoi ropuitak, Esther ruoiṭhe, chu a siem ta a, rambunghai ta dingin châwl a siem a, lal tiktlâina ang peiin lâwmmanhai khawm a pêk bawk a.
Nang chu chungtieng i hang fe a, i manhai chu salah i ṭhuoi a, Mihriemhai lai chun thilpêkhai i dawng a, Anih, helhmanghai lai khawm, Lalpa Pathien chu an kuoma a um theina dingin.
Tu am vâna chun a hang lâwnin a hung ṭum leh? Tuin am a kuttum sûngah thli chu a siekhâwl hlak a? Tuin am a silfênin tuihai chu a ting hlak a? Tuin am hnuoi kil tâwphai po po chu a tungding a? A hming ieng am a na, a naupa hming khawm ieng am a na, i hriet am?”
Chuongchun, ṭhenkhathai chu tirko ni ding dâmin, ṭhenkhathai chu zâwlnei ni ding dâmin, ṭhenkhathai chu Chanchin Ṭha hriltu ni ding dâmin, ṭhenkhathai chu kohran châwmtu le inchûktirtuhai ni ding dâmin a pêk a: