nangni laia mi dukdaklo ṭhenkhat hung suokin, chu khawpuia mihai chu in hriet ngai lo pathien danghai be dingin an ṭhuoi hmang ti thu hril in hriet chun,
ṭhahnemngaitakin indawn vêl unla, zawng suok ro; chun, ngai ta u, thudik a lo ni a, chuong anga thil tirdakum nangni laia thaw a ni hriet chieng a ni chun,
Hanna chun a dawn a, “Ni lo, ka lalpa, nuhmei lungril lungngai tâwpkhâwk ka na; uoin khawm, zupui khawm ka dâwn dêr naw a, Lalpa hmaa chun ka lungril ka phawr lem a nih.
Amiruokchu, Belial nauhai tuhaiin amani ruok chun, “Hi mipa hin iengtin am mi sandam thei hlak a ta?” an ta. Chuongchun, ama chu an ngainêp a, thilpêk hrim hrim an pêk nuom naw a. Nisienlakhawm, ama chu a to zing a.
Ka hni che, ka lalpa hin Belial mi Nabal chu ienga khawm ngai naw raw khai, a hming ang chie el hi a ni hrim a nih, Nabal an ti namân, ân vêt a ni hi, kei i siehlawnu hin ka pu tlangvâl hungtirhai kha chu ka lo hmu naw a nih.