Tu am vâna chun a hang lâwnin a hung ṭum leh? Tuin am a kuttum sûngah thli chu a siekhâwl hlak a? Tuin am a silfênin tuihai chu a ting hlak a? Tuin am hnuoi kil tâwphai po po chu a tungding a? A hming ieng am a na, a naupa hming khawm ieng am a na, i hriet am?”
Mi chunghnung, chawisâng, chatuona um, a hming inthieng chun hieng ang hin a ti sih a; “Kei hmun chunghnung le inthiengah ka um a, mi thuhnuoirawlhai lungril sukhar ding le insîr ngawi ngawihai lungril sukhar dingin mi lungrila insîr ngawi ngawia thuhnuoirawltak kuoma khawm ka um a nih.
Hi chihai lungril hi sukthâu la, an nahai suksêt la, an mithai insîmtir rawh; chuong naw chun an mitin hmûng an ta, an nain hrieng an ta, an lungrilin hre bawk an ta, nghakîr nâwk an ta, sukdamin um rawi an tih,” a ta.
Ka pain thil iengkim a mîn kawltir tah; Pa naw chun Naupa hi tukhawmin an hriet nawh. Chun, Naupa le Naupain a phuong nuom- nahai chau naw chun tukhawmin Pa chu an hriet bawk nawh.
“Chun, Philadelphiaa kohran tir- ko kuoma chun hieng hin ziek rawh:— “ ‘Mi inthieng, mi indiktak, David chabi nei, tu ikhâr lo dinga hawnga, tu ihawng lo dinga khârtu khan, hieng thu hi a hril a nih:
Chun, thilhring pali chu thla paruk seng nei, an pumin an sûng tieng chena mita sip an nih. “Lalpa Pathien Iengkimthawthei, Um ta le, um zing le hung um ding chu, Ân thieng ie, ân thieng ie, ân thieng ie,” tiin sûn le zân an châwl ngai nawh.