Aw Zion, har la, har la, i hrâtna inbel rawh; aw Jeru- salem, khawpui inthieng, i silfên mawitakhai chu inbel rawh; tuta chen chu sertanlo le mi pawrche chu i sûngah an lût ta âwm si nawh a.
Mi inthieng naw angin kan lo um vawng ta sih a, kan felnahai po po khawm silfên inthieng naw ang a na; kan rêng hin hna angin kan vuoi hlak a; kan khawhlonahai hin thli angin a mi lên hmang hlak.
Chuong huna chun, Jerusalem chu khâwnvarhai sitin dap ka ta, mi an in kilkhâwrhaia chêng a, an lung- rila, “LALPA chun thil ṭha thaw naw nih a, thil ṭha naw khawm thaw chuong hliek naw ni,” tituhai chu hrem ka tih.
Bu sîk chenin um hmun khat raw se; chun, bu sîk pha chun, bu âttuhai kuomah, bu tehlêm chu la khâwm hmasa phawt unla, raw dingin intêl ro, bu ruok chu ka inah sêk lût ro, la tîng ka tih,’ a tih a,” a ta.
Chuongchun, chu suokhai chu an suok a, lampuihaia chun an va feh a, an hmu taphawt, mi suol le mi ṭhahai khawm an ṭhuoi khâwm ta vawng a; chuongchun, inneina ruoi pindan chu mi fiel haiin an lo sip tah a.
Chuongchun, a hun hma hin iengkhawm fie naw ro, Lalpa hung hmakhat chu, ama chun inthima thil thuphmanghai chu varah hung la suok a tih, lungrila tumhai khawm chu suklang bawk a tih; chu pha chun mi tinin Pathien kuoma chun an chantâwka inpâkna hlaw seng tâng an tih.
A nauhai chu hriin sukhlum ka ta; chuongchun, kei lungril le lungvar entu ka ni ti kohranhai po po chun hrieng an tih; chun in thaw ang peiin pe seng ka ti cheu.
i hung hausak theina dingin rângkachak meia sukthieng dâm, puon i sil theina ding le i saruok zamaw chu ân lang nawna dingin puon vâr dâm, i hmu theina dingin i mita i nâl ding mitna hlo dâm ka kuoma inchaw dingin ka ngên che.