Aw LALPA, nangin iengleiin am i lampuia inthawk dâm hin i mîn vâkhmangtir hlak a, nangma chu ṭi lo dinga kan lungril hi i mi sukngarpêk hlak am a na? I siehlaw, i rohluo hnamhai lei hin, hung kîr nâwk rawh.
Chun, chu hnung nâwka chun buthlêng an awt laiin sâwm le pakhat hai kuom ngeiah ân lâr nâwk a, a thonâwk hnunga a hmutuhai thu chu an awi naw leiin an awi nawna le an lungril ngar kawnga chun a kâwk tâwl a.
Chun, an lungril ngar zie chu pawitipêk bêk bêkin, lungsen puma anni a en vêl hnungin, chu mipa kuoma chun, “I kut phar rawh,” a ta. Chun, a hang phar dawk a, a kut chu a dam tah a.
Chun, ama chun an kuomah, “Nangni khawm chuong ang lâwma hrietna nei naw in ni maw? Hi hi in hriet naw maw? Iengkhawm puo- tienga inthawka mihriem sûnga lût po chun ama a sukthiengnaw thei nawh;
“Amain an mit a sukdel a, An lungril a sukvêt a; Chuong naw chun, an mitin hmu rawi an ta, An lungrilin hre rawi an ta, Ngha kîr nâwk rawi an ta; Keiin anni sukdam rawi ka tih,” ti a hril nâwk lei hin.