Chun, sebâwnghai chu a mâk- san a, Elija chu a hnawt tah a, “Ka nu le ka pa la va fâwp hri phawt ka tih aw, chuongchun, hung zui ka ti che,” a ta. Ama chun a kuomah, “Va fe nâwk phawt ta la, ieng am ka thawpêk che a?” a ta.
“Tukhawm a nu amanih, a pa amanih keia nêka hmangai lem chu ka mi ni tlâk a ni nawh; tukhawm naupa amanih, naunu amanih keia nêka hmangai lem chu ka mi ni tlâk a ni nawh.
Isu chun, “Titakzetin ka hril cheu, tûkhawm keia lei le Chanchin Ṭha leia in amanih, unaupahai amanih, farnuhai amanih, nu ama- nih, pa amanih, nauhai amanih, ram dâm khawm amanih fe san taphawt chu,
“Tûkhawm ka kuoma hung chun a pa dâm, a nu dâm, a nuhmei dâm, a nauhai, a unauhai, a farnuhai, ama hringna chenin a theida naw chun, ka închûktir ni thei naw ni.
Chuleichun, tuta chena hin, keini chun tisa tienga chun tûkhawm hre ta naw ning ungah; tisa tiengah Krista chu lo hre ta inlang khawm, tuhin chu kan hriet nâwk ta nawh.
‘Ka nu le ka pa ka hriet nawh,’ titu, A unauhai hre lo a, Ama nauhai ngei khawm hre bawk lotu kuoma chun, I thu chu an pawm a, I thuthlung chu an zâwm sih a.