LALPA ni ropuitak chu a hnai tah a, LALPA ni râwlri ngei chu a hnai tah a, a tlung ṭêp a nih; chu huna chun mi thilthawtheitak chu rinumti- takin a khêk a nih.
“Ngai ta u, ka tirko chu ka tir a, ama chun ka hmaah lampui chu buotsai a tih: chun, LALPA in izawng chu, a biekina chun hung nghâl a tih; chun, thuthlung tirko in ilâwm zâwng chu, ngai ta u, a hung ie,” sipaihai LALPA chun a tih.
Sipaihai LALPA chun a tih, “Ngai ta u, ni chu a hung tlung a, rawtuina thuk angin a chawk sih a; chapotaka thawtuhai po po le, khaw- hlotaka thawtuhai po po chu pâwl kûng el nîng an ta: chu ni hung tlung chun anni chu kâng hmang a tih, a zung amanih, a kau amani khawm mâksanpêk dêr loin.
Chun, pahai lungril chu nauhai tienga innghattir ding dâm, mi kâwmawhai chu mi feltak varna tienga innghattir ding dâm, Lalpa ta dinga mihai lo buotsai dingin Elija lungril le thilthawtheina putin Lalpa hmaah fêng a tih,” a ta.
Chun, anni chun a kuomah, “Tû am i ni leh? Elija i ni?” an ta, an indawn a. Ama chun, “Ka ni nawh,” a ta. “Zâwlnei kha i ni?” an ta, ama chun, “Ni lo e,” a ta, a dawn a.