Chun, pu, keinîn i kuoma hin, ‘Pa, tarsie le, a tar tieng nau, naupangtak kan nei, chu u chu a thih a, a pa chun ama chu a hmangai ngawt el,’ kan tih a.
Chun, David sûngkaw chunga le, Jerusalem hluotuhai chunga chun zângaina le hni châkna thlarau buok ka ta, kei an mi sun tahnung chu mi en an tih; miin a nau khât ta dinga an sûn hlak angin ama chu sûn an ta, miin a nau lutîr chu nasataka a tuorpui hlak angin nasatakin tuorpui an tih.
Chun, ngai ta, chuong rama in- thawk chun Kanaan nuhmei pakhat a hung suok a, “Lalpa, David naupa, mi lunginsiet rawh, ka naunu khawhriin a man tlat a nih,” tiin a khêk a.
Chun, kul kawtkhâr kâwl a tlungin, ngai ta, mithi an hung zâwn dawk a, a nu naupa nei sun a na, ama hlak hmeithai a ni sih a; an khuohai tamtak chu a kuomah an um a.