“LALPA, i kut chu pharin a um a, nisienlakhawm, an hmu si nawh; amiruokchu, mihai ta dinga i ṭha- hnemngaina chu hmûng an ta, inzak tâng an tih; anih, nangma dotuhai chu meiin kâng hmang a tih.
chuleiin, ngai ta, hienghai lai hin thilmak thaw nâwk nghâl ka ta, thilmak, thilmaktak el chu; chuong- chun, an mi varhai varna chu bohmang tâng a tih, an mi bengvârhai hrietna chu thupin um tâng a tih,” a ta.
Chun, ka hei en khawma mi hrim hrim an um nawh a; anni chu ka hei indawn khawmin anni lai remruottu, thu pakhat khawm dawn thei, tukhawm an um dêr nawh.
An hriet nawh a, an ngaituo bawk nawh; ama chun an hmu thei nawna dingin ân sîmtir ta sih a; an hrietthiem nawna dingin an lungril khawm a khârpêk tah a.
Berâmpu, berâm ruol mâk- santu chung chu a va rik de! Kâwlhnâm chu a kut chunga chun um a ta. A mit changtieng chunga leh; A bân ṭâwl zo vawng a ta, A mit changtieng khawm chu inthim tlat a tih!