“Hi hi thu tâwpna chu a nih a; kei Daniel ta ding chun ka ngai- tuonahai chun a mi sukbuoi hleh a, ka hmêlputziehai chu a hung dang- lam a; nisienlakhawm, chu thil chu ka lungrilah ka vawng zing a,” tiin.
Nisienlakhawm, Isûn a kuom- ah, “Tuhin remti hrâm rawh, hieng anga felna po po sukkim hi ei ta dingin a mawi a nih,” tiin a dawn a. Chuongchun, rem a ti tah a.
Hi mipa hi Mari naupa, Jakob hai, Jose hai, Juda hai, Simon hairawi unaupa, thingrem siemtu kha a ni naw am a nih? A farnuhai khawm hitaka ei kuoma um an ni nâwm a nih?” an ta, mak an ti hle a. Chuongchun, a chungah an lungni ta nawh a.
Chun, ama chun an kuomah, “Hi ṭawngbau hi, ‘Dâktawr, nang in- sukdam rawh,’ ‘Kapernauma i thil- thaw kan lo hriet taphawt kha, nangma khuo tieng khawm hin thaw ve rawh,’ tiin in mi la ti ngei âwm de hi,” a ta.