LALPA kuomah thil pakhat ka hnih a, chu mawl chu zawng ka tih, LALPA mawizie hmu ding le a biekina thu indawn dingin, Ka dam sûng poa LALPA ina ka um zing theina ding chu.
Ka hmangaitak chu ka hawngpêk a; Nisienlakhawm, ka hmangai- tak chu a lo intâwlhmang a, a lo fe hmang tah a, Thu a hung hril lai khan ka thlain a mîn âwimâwtir a; Ama chu ka zawng a, anachu ka hmu nawh a; Ama chu ka ko a, anachu a mi dawn nawh.
Inrûkin, ram inthim hmunah thu ka hril ngai nawh a, Jakob thlahai kuomah, ‘Iengkhawm loah mi zawng ro,’ ka ti ngai nawh: kei LALPA hin felna thu ka hril hlak a, thu indiktakhai chu ka hril hlak.
Chuonghai pahni atu lem chun am an pa dit zâwng an thawh a?” a ta. Anni chun, “A hmasa lem chun,” an ta. Isûn an kuomah, “Titakzetin ka hril cheu hi, siedâwltuhai le nawchi- zawrhai chun, Pathien ramah an lût khal ding cheu a ni hi.
Nangnîn in mi thlang nawh a, keiin ka thlang lem cheu a, va ra ding le in ra chu um zing dingin ka ruot bawk cheu a nih; ka hminga Pa kuoma in hni taphawt a pêkna ding cheuin.
Chun, Isûn a dawn a, a kuomah, “Pathien thilpêk le, ‘Dâwn ding mi pe rawh,’ i kuoma titu hi hre la chu nangin a kuomah i hni lem ding a nih; chun, ama chun tui hring a pêk ding che a nih,” a ta.
“Hun lâwmumah ka ngaithlâk cheh a, Sandamna niah ka ṭhangpui che,” a ti sih a. Ngai ta u, tu hi hun lâwmum chu a na; ngai ta u, tu hi sandamna ni chu a nih.
Nisienlakhawm, ringna naw chun ama lâwm zâwng mi ni ruol a ni nawh; Pathien kuoma hung chun ama chu a um ti le, a zawngtuhai kuomah lâwmman pe hmang a nih, ti ring ding a nih.
Nisienlakhawm, nangni Thua- tiraa mi dang um, chu inchûktirna thu pawm loa, Setan thil inthûk an itihai hre naw taphawt kuoma chun, phurrik dang hrim bel naw ning cheu ka ti a nih.