Chun, kei chun, “A, Lalpa PATHIEN! ngai ta, kei chu ka lungril khawm sukpawrche a la ni nawh a, ka tleirâwla inthawk tah tu chen hin amaa thi amanih, ramsahaiin an kei nâwi amanih ka fâk ngai nawh a, ka baua hin sa tirdakum hrim hrim a lût ngai nawh,” ka tih a.
A sa fa taphawt chun an puon sâwp an ta, zântieng chenin inthieng naw nîng an tih; a ruong latu khawm chun a puonhai a sâwp ding a na, zântieng chenin inthieng naw nîng a tih.
Chun, mânia thi amanih, sa se amanih fa taphawt chu, chu rama mi hrim amanih, ram dang mi amani khawm ni sienla, a puonhai sâwp a ta, ân sil ding a nih; chun, zântieng chenin inthieng naw nîng a ta, chu hnunga chun inthieng hung nîng a tih.