27 “Tuhin ka lungril a lunginzîng, ieng am hril ka ta aw? ‘Pa, hi huna inthawk hin mi sanhim rawh,’ ka ti ding am a nih? Ti lo e, hi ding lei taka hi, hi huna hi hung ka nih,
Ieng am hril ka tih aw? ama chun a mi biek a, ama bawk chun a thaw tah a: Ka hringna ninginîp lei khan ka dam sûng kum po poa chun damtêtein fe dîm dîm tâng ka tih.
Ama chu mihriemhai hmusit le dit nawin a um a; lungngainahai nei mi le natna hre mi a na, mihaiin an hmai an hipsan ang ang chun ama chu hmusitin a um a, eini hlak chun ama chu ei ngaisâng si nawh.
Chu lai chun Isûn a biek a, “Aw Pa, hnuoi le vân Lalpa, nangin mi var le mi bengvârhai kuomah hieng thu hi i ip a, nautehai kuomah i phuong lei hin kân pâk che.
Chu zoa chun, inchûktirhai kuomah a hung nâwk a, an kuomah, “Tuhin chu in unla châwl ta ro! Ngai ta u; a hun chu a hung tlung tah a, Mihriem Naupa hi mi suolhai kutah an inmantir ding a ni hi.
Isûn chuong anga a hril zo chun, a lungrilin a lunginzîng a, “Titak- zetin, titakzetin ka hril cheu hi, nangni laia mi pakhatin mîn mantir a tih,” a ta, ân hriettir tah a.
Chun, Pilatin a kuomah, “Chu lal i ni am a nih?” a ta. Isûn, “Lal ka nizie i hril zing chu. Thutak inhriettir hi ka pieng san le khawvêla ka hung san a nih. Tukhawm thutaka mi taphawt chun ka thu an pawm hlak,” a ta.
Chuongchun, naupanghai hi tisa le thisen changtuhai an ni tâwl leiin, ama ngei khawmin chuong bawk chu a chang ve tah a; thînain thîna thuneitu (chu chu Diebol a nih), a sukbohmang theina ding le,
Ama chun a tisa put lai nihaia khan thinaa inthawka ama sandam theitu kuoma khan nasataka khêk le mitthli tla puma ṭawngṭainahai le hninahai ân hlân a, a ṭi dêk leiin ngaiin a um a,