Aw Lalpa, mi hung dawn vak la, ka thlarau a châu ding a ni hi; Ka kuoma hin i hmai thup naw la, Chuong naw chun khura zu fehai ang elin hung um rawi ka tih.
Chuleiin, kei chun, “Mi en loin, khingtieng en ro, ka ṭap rak rak ding a nih; ka mihai naunuhai râllâka an lâk thua chun mi thlêm inkhaw nuom naw ro,” ka tih a.
Zâwlneihai chungthua chun; ka lungril chu ka sûnga chun a kawiseh a, ka ruhai po po khawm ân hnîng a; zu inrui mi, mi uoinin a hne zet ang el chu ka nih; LALPA lei le, LALPA thu inthienghai lei chun.
Ka phîng, ka phîng! ka lungah a na; ka lung chu a to ṭawk ṭawk naw tawp a; ka to ṭawk ṭawk thei nawh; indona inṭhi lâwkna tawtawrâwt ri chu, aw ka thla, i lo hriet ta leiin.
Chu thuthang chu kan lo hriet a; kan kuthai chu a hung châu a, lungzîngna chun keini a mi man a, nuhmei nauhase nat tuor ang el chun keini chu a mi chip a nih.
Ka hriet a, ka phîngsûng chuân thin a, Ka hmûrhai chu râwlria chun ân thin hlawp hlawp a; Ka ruhaia chun hmawnna a hung lût a, chuongchun, ka hmuna chun kân thin a nih; Buoina nia chun châwl kata, Mipui, sipai pâwl anga mi rûntu chunga an hung tlung pha chun.