Mi vervêk thuomhnawhai chu ṭha nawtak a na; pasiehai chun thu dik an hril khawmin mi rimsihai chu khêl thua sukbohmang dingin ama chun thil suol thaw dingin a ngaituo hlak.
“Inringtakin khêk rawh, in- dawi naw rawh, tawtawrâwt angin i râwl insuo tuor tuor la, ka mihai kuomah an bawsietna chu hril la, Jakob sûnghai kuoma chun an suolnahai chu hril bawk rawh.
Thil ṭha naw chu thil ṭhaa thung a ni ding am a nih? Ka thlarau ta dingin khur an cho ta sih a. An ta dinga thil ṭha hril dinga i hmaa, i lunginsenna annia inthawka suk- kieng dinga ka ngîr kha hre zing la.
An chunga sipai ruol i hung ṭhuoi thut pha chun, an inhaia in- thawk chun ṭap hriet ni raw se, kei mi manna dingin khur an cho a, ka kehai ta ding chun châng an kam sih a.
“Ka mihai an invêt a, an mi hriet si nawh a; naupang invêttak ang, hrietthiemna hrim khawm an nei naw, thil ṭha naw thaw dingin an var a, thil ṭha thaw ding ruok chun hrietna an nei nawh.”
An lei chu thi theina thal a na; thukhêl a hril a, mi pakhatin a tuol- bâwm kuomah a bau chun thla- muongumtakin thu a hril a, nisien- lakhawm, a lungril chun ama chu ân chân rûk zing a.
Pathien ngaisak mi chu hnuoia inthawk hin an bohmang a, mihriem lai hin mi indiktak hrim an um nawh; thisen insuo dingin an inchân vawng a, mi tinin mâni unau chu lênin an ve a nih.
Simon ruolhai bawk, Zebedai naupa Jakob le Johan khawmin mak an ti hle bawk a. Chun, Isûn Simon kuomah, “Ṭi naw, tuta hnung chu mihriem man tâng i tih,” a ta.