Chun, chu nia chun, “Ngai ta u, hi hi ei Pathien a ni hi, ama hi ei nghâk zing a; chuongchun, ama chun mi sandam a tih: hi hi LALPA chu a ni hi; ama hi ei nghâk zing a, a san- damnaa chun hlimin lâwm ei tih,” tîng an tih.
Pâr vul chûk a ta, hlasak le lâwmin hlim a tih; Lebanon ropuina chu a kuoma pêk nîng a ta, Karmel le Saron mawina leh; LALPA ropuina hmûng an ta, ei Pathien mawina leh.
Aw vânhai, hlimtakin hla sak ro, LALPAIN chu chu a thaw ta sih a; leihnuoi hnuoitienghai, khêk ro, tlânghai, aw ramhnuoi le a sûnga thing um tinrênghai, hla sak suok phut ro: LALPA chun Jakobhai chu ân tlan tah a, Israelhaia chun ân chawimawi ding a ni sih a.
LALPA chun Zion chu a thla- muon ta sih a; a hmun se tahai po po chu a thlamuon a, a thlalêr chu Eden angin a siem a, a ram ṭâwl chu LALPA huon angin a siem bawk a; chutaka chun lâwmna le hlimna dâm, lâwmthu hrilna le hla sak ri dâm um a tih.
Chun, LALPA chun a kuoma chun, “Khawpui laia chun, Jerusalem laia chun fe suok la, chu sûnga tirdak- umnahai thawa um tahai po po leia khêk a, thuokdawnghai mi chuonghai bâwkhaia chun inchikna sie rawh,” a tih a.
“Aw, nangni hnam tinhai, A siehlawhai thisen phuba chu a lâk ding a nih; Ama dotuhai chungah phuba a lâk ding a nih, A ram le a mihai ta dingin inremna famkim siem a tih,”