Chun, nenetui kîng dâm, nenetui dâm, a bâwngte sa siem dâm chu a lâk a, an hmaah a va pêk tah a; chun, an fâk lai chun an kâwlah thing hnuoia chun a ngîr zing a.
Nisienlakhawm, ama chun a thlêm a thlêm a; chuongchun, ama chu an zui a, a ina chun an lût a: chun, ama chun hme a siempêk a, chawl ṭhanglo bei a zeu a, an fâk tah a.
Amiruokchu, a berâm ruol lai a chal, tiemkam sa tah neia, LALPA kuoma demuma inthâwi a, hlêmtu chu ṭawngsephurin um raw se: lal ropuitak ka ni sih a, ka hming khawm Jentailhai kuom chena khawm ṭi a um a nih, sipaihai LALPA chun a tih.
Chun, ama chun, ‘Ka ifielhai kuoma khan, ngai ta u, ka ruoi chu kân zo tah; ka bâwngchalhai le ka ran châwm thauhai ka that a, iengkim inzo a ni tah, inneina ruoi fa dingin hung ta ro ti ro,’ tiin suok dang a tir nâwk a.
Nisienlakhawm, hi i naupa nawchizawrhai kâwla i sum fa zo vawngtu hi a hung phingleh ama ta dingin sebâwngtê thâutak kha i lo thatpêk vei a,’ a ta, a dawn a.