“Mâk,” ti nâwk ta naw ni hai che a, i ram khawm chu, “Sukrêm,” ti nâwk ta naw ni hai a: “Hephzibah” ti lem tâng an ti cheh a, i ram khawm chu “Beula” ti bawk an tih, LALPA i chungah a lâwm sih a, i ram khawm- in pasal a nei ding a nih.
An kuoma chun, LALPA ka nih ti mi hre dingin lungril pêng ka ta; chuongchun, ka mihai nîng an ta, kei khawm an Pathien nîng ka tih; an lungril po po leh ka kuomah an hung kîr nâwk ding a ni sih a.
Chun, hung an ta, Zion tlâng insângna laiahai chun hla hung sak an ta; LALPA ṭhatnaa chun bua leh, uoina leh, hrieka leh, berâm le bâwng ruol têhaiah lâwm an tih; an thla chu tuihnâwngtak huon ang nîng a ta, lungngai nâwk ta hrim hrim naw ni hai.
Chun, Juda nauhai le Israel nauhai chu pung khâwm an ta, an lu ding ruot an ta, chu rama inthawk chun hang fêng an ta, Jezreel ni chu a ropui ding a ni sih a.
LALPA chun a dawn a, a mihai kuomah, “Ngai unla, in kuomah bu dâm, uoin dâm, hriek dâm hung in- tlun ka ta, chuonghaia chun tlai in ta: hnamhai laia chun hrilsietin inumtir nâwk ta naw ning cheu a:
anni chu hung ṭhuoi ka ta, Jerusalem sûnga chun chêng an tih; chun, anni chu ka mihai nîng an ta, kei chu, felna le indiknain an Pathien nîng ka tih,” tiin.