“Chun, inkhâwmna ina mihai, lalhai, hotuhai hmaa an ṭhuoi pha cheu chun, ‘Iengtin am, ieng thuin am dawn ka ta, ieng thu am hril ka ta,’ tiin lungkham naw ro,
Keiin an kuomah, ‘An ihêk le a hêktuhai an inhmaituok a, an hêkna kawngah a thiemna thu hril vena remchâng a hmu hmakhat chu, mi hrim hrim hrem dinga inthla hi Rom mi dân a ni nawh ie,’ tiin ka dawn a.
Chuleiin, sukse ding ni loa, siem ṭha ding lema Lalpain thuneina a mi pêk ang pei khan, in kuoma ka um pha nataka ka kâwk nawna ding cheuin in kuoma ka um naw lai hin hieng thu hi ka ziek a nih.
Ringnaa chun in um am, nangni insin hlak unla, nangni ngei infie hlak ro. Annawleh, nangniah Isu Krista chu a um ti nangni ngeiin in hriet chieng naw am a nih? dit naw in ni nghâl naw chun.
Nangni po po tienga chuong ang lungril put chu keia ta ding chun a âwm hrim a nih, lungrila ka vawn cheu leiin; ka kawl bunnahai, Chanchin Ṭha thiemna thu ka hrilna le ka sukdetnahaia khawm in rêngin lunginsietna chu a mîn ṭâwmpui- tuhai in ni sih a.