A vawithumnaa chun, “Simon, Johan naupa, nangin kei i mi ngaina am?” a ta. Chun, a vawithumnaah “Nangin i mi ngaina am,” a kuoma a ti lei chun Peter a lungngai a, a kuomah, “Lalpa, iengkim i hriet a, ka ngaina che ti i hriet,” a ta. Isûn a kuomah, “Ka berâmhai châwm rawh.
Nisienlakhawm, nangniin in mi fiena le, mihriem ngaituonain in mi fiena chu ka ta dingin thil chîterek ang a nih, kei le kei khawm kân fie ngai bawk nawh.
Chuongchun, a hun hma hin iengkhawm fie naw ro, Lalpa hung hmakhat chu, ama chun inthima thil thuphmanghai chu varah hung la suok a tih, lungrila tumhai khawm chu suklang bawk a tih; chu pha chun mi tinin Pathien kuoma chun an chantâwka inpâkna hlaw seng tâng an tih.
Kan isuong chu hi hi a nih: kan sie le ṭha hrietna thu inhriettir chu, inthiengna le Pathien indikna neiin, tisa varnaah ni loin, Pathien lungin- sietna lemin, khawvêla hin kan châng kha, nangni tiengah kan châng ṭha nâwk zuol a.
Mi tinin taksaa ei thilthawhai a sie a ṭhaa ei thaw ang peia ei hmu seng theina dingin, Krista rorêlna ṭhungpha hmaa chun suklangin ei um vawng ding a ni sih a.