जिदलदाय ऐ गोठमन होऊन चुकली तेबे पौलुस आत्मा ने ठानलो कि मकिदुनिया आउर अखाया ले होऊन भाती यरूशलेम ने जायें दें, आउर बल्लो, “हुता गेलोर पाचे मोके रोम के बले दकतोर जरूरी आय।”
जिदलदाय ले कि आमी सपाय के सपाय बिश्वास आउर माहापुरू चो बेटा चो पयचान ने गोटक नी होऊन जाऊँ, आउर गोटक सिद्ध माने नी बनुन जाऊँ आउर मसीह चो पुरा हाव-भाव लगले नी बडुन जाऊँ।