“तेबे हुन डेबरी बाट चो बितामन ले बलेदे, ‘हे सराप पड़लो लोगमन, मोचो पुरे ले हुन नी सरतो आईग ने जाते जाआ, जोन शयतान आउर हुनचो दूतमन चो काजे तिआर करा गेली से।
हुनचो सुपा हुनचो हाथ ने आसे, आउर हुन आपलो बेड़ा अच्छा रीति ले साफ करेदे, आउर आपलो गऊँ के तो कोटार ने रूंड़ा करेदे, मान्तर भुसा के हुन आईग ने जलायदे जोन लिबतो बिती नुआय।”
हुनचो सुपा, हुनचो हाथ ने आसे; आउर हुन आपलो कोटार के अच्छा ढंग ले छुक-छुका करे दे; आउर गऊँ के आपलो बेड़ा ने रूंड़ा करे दे; मान्तर भुसा के हुन आईग ने जोन लिबतो बिती नुआय जला ये दे।”