15 हुन हुनमन के जनालो, “दका, फरीसीमन चो खमीर आउर हेरोदेस चो खमीर ले खबड़दार राहा।”
15 यीसु न उनका चितायो, “देखो, फरीसी हुन को अऊर हेरोदेस को खमीर से सतर ख रहनू”
हुन समया चवथाई देश चो राजा हेरोदेस ईशु चो चरचा सुनलो,
कसनबल्लोने हेरोदेस आपलो भाई फिलिप्पुस चो बायले हेरोदियासनी चो लागुन, यूहन्ना के धरून भाती बान्दलो आउर जयलघर ने ढ़ाकुन रलो।
मान्तर गोटक दिन जिदलदाय हेरोदेस चो जनम दिन ईली, तेबे हेरोदियासनी चो बेटी भोज ने सगा चो पुरे नाचा दकाऊन भाती हेरोदेस के हरिक करली।
ईशु हुनमन ले बल्लो, “दका, फरीसीमन आउर सदूकीमन चो खमीर ले खबड़दार राआ।”
तेबे हुनमन हुनके गोठमन ने फासतो काजे कितलो फरीसीमन आउर हेरोदीमन के हुनचो लगे पठाला।
चेलामन रोटी धरतोर भुलकुन रवत, आउर ड़ोंगा थाने हुनमन चो लगे गोटक ची रोटी रली।
हुनमन आपस ने बिचारून भाती बोलुक मुरयाला, “आमचो लगे रोटी निआय।”
आउर हुन हुनमन ले बल्लो, “तिआर राहा, आउर सपाय परकार चो लोभ ले आपन खुद के बचाऊन संगाआ; कसनबल्लोने कोचीई जीवना हुनचो धन-माल चो खुबे होलोर ले नी होये।”
माहापुरू, आउर मसीह ईशु आउर चुनलो बितामन सरग दूतमन चो हाजिर जानुन भाती मय तुके जनाऊन देयें से कि तुय मन खोलुन भाती ऐ गोठमन के माना कर, आउर कोनी काम भेदभाव ले नी कर।
मय तुके माहापुरू के, जोन सपाय के जीव संगाऊ आय, आउर मसीह ईशु के गोहई करून जोन पुन्तियुस पिलातुस चो पुरे अच्छा अंगीकार करलो, ऐ हुकुम देये से
ऐ गोठमन चो सुद्धि हुनमन के दियाव आउर परबु चो पुरे जनाऊन देस कि शब्दमन थाने हेर-फेर नी करोत, जेचो ले काई लाब नी होये मान्तर सुनतो बितामन नसुन जाऊ आत।